บ่ายวันเสาร์ที่ 16 กุมภา 2025

นัดกินข้าวกันกับบอนโบ และเบีย ตามลักษณะทั่วไปของวันเสาร์ โบบอกว่า วันนี้ไม่ได้ บอนอยู่โรงพยาบาล และกำลังทำ MRI อยู่

ผมตกใจ และถามโบ "ต้อง MRI เลยเหรอ เป็นอะไร?"

โบเงียบไป

ในตอนเย็นผมทักไปอีกรอบ "ผล MRI ออกแล้วรึยัง? โอเคมั้ย?"

โบยังเงียบอยู่

สักพักตอนราวๆ 6.30 โบโทรมา ปกติโบจะโทรผ่านไลน์ แต่รอบนี้โทรมาทางโทรศัพท์ สังหรณ์ใจแปลกๆ ว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ

"มึง บอนเลือดออกในสมองอะ อยู่โรงพยาบาลธนบุรี" เสียงโบสั่นเครือ ผสมกับความกังวลและกลัว

ผมช็อคไปสักพัก

ผมขับรถออกไปที่โรงพยาบาล

ใช้เวลาไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล

บอนอยู่ห้องฉุกเฉิน

โบบอกว่าหมอดูผล MRI และพบเลือดออกในสมอง ออกเยอะเลย หมอแนะนำให้แอดมิดแล้วเอาออกเลย

ในช่วงเวลาแห่งความวุ่นวายและสับสน

โบบอกว่า บอนมาที่โรงพยาบาลจากอาการไมเกรนที่เป็นต่อเนื่องมา 2 สัปดาห์ และมาเป็นหนักขึ้นสัปดาห์นี้ บอนนอนไม่หลับเมื่อวาน เลยมาหาหมอวันนี้

หลังจากหมอที่ดูเรื่องไมเกรนดูอาการ พร้อมจ่ายยาตามปกติ หมอก็ทักเพิ่มว่า ให้ลอง MRI ดูเพื่อความชัวร์ เพราะอาการที่บอนเป็น คือเกิดการปวดที่สูงขึ้นค่อนข้างเร็ว และต่อเนื่องนาน อาจจะเกิดจากมีปัญหาเกี่ยวกับสมอง

แม้โอกาสจะน้อย แต่ลองตรวจดูก่อน เพื่อความชัวร์

บอนตรวจ MRI ไปตอนเย็นๆ และรอผล MRI ออกตอนประมาณหกโมง ผลก็ตามที่เล่าตอนต้น คือบอนเลือดออกในสมอง และหมอแนะนำให้ผ่าทันที

ในเรื่อง Reply 1988 จำได้ว่ามีตอนนึง พี่ของคิมจุนวาน ชื่อคิมจองบงต้องผ่าตัดเพื่อเปลี่ยนเครื่องกระตุ้นหัวใจ หลังจากที่เครื่องกระตุ้นหัวใจอันเก่าแบตเสื่อมสภาพจากที่ใส่จากการผ่าตัดไปครั้งแรก

จองบงสีหน้าเป็นกังวลและกลัวมาก ทุกคนต่างพากันปลอบจองบง

แม่จองบงปลอบ "จองบง หมอบอกว่าเป็นการผ่าตัดง่ายๆ ใช้เวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมงก็ผ่าเสร็จแล้ว ไม่ต้องกังวลนะ" "หมอบอกว่าการผ่าตัดนี้ไม่ซับซ้อน" "รอบที่แล้วผ่าตัดยากกว่านี้เยอะ ลูกยังผ่านมาได้ แค่นี้สบายๆ อยู่แล้ว"

ในขณะที่จองบงกังวลมาก แพ็คของสะสมที่ติดตัวมาทั้งชีวิต มาให้จุนวานน้องชายตัวเอง เหมือนเป็นการฝากฝัง เป็นกลายๆ ว่าพี่อาจจะไม่รอด

จุนวานก็พูดปลอบใจ กึ่งใส่อารมณ์ว่าพี่ overreact ไปมั้ย "พี่ ผมอ่านในเน็ตมา โอกาสพลาดมีแค่ 3% ไม่ต้องกังวลไปนะ"

จองบงตอบ

"รู้มั้ย ตอนที่พี่เกิดมา หมอก็บอกโอกาสที่จะเป็นโรคหัวใจแบบที่พี่เป็น มีไม่ถึง 2% ด้วยซ้ำ" "พี่เลยกังวล 3% นี้ไง"

กลับมาที่ห้องฉุกเฉิน

บอนมีสติมาก พูดตอบสนองได้ปกติ "ฝากด้วยนะแป๊ป กูให้ทุกอย่างกับโบไปแล้ว ดูต่อด้วย"

ผมบอก "ไอ้ห่า อย่าพูดอะไรเป็นลาง"

โบบอกว่า "บอนให้เลขที่สัญญาเงินกู้ บัญชีผู้ใช้งานในแต่ละระบบ พร้อมเขียนวิธีการขายสินทรัพย์เพื่อโป้ะหนี้ทั้งหมดไว้ บอนบอกว่าถ้าอ่านแล้วงง ให้ถามแกกับเบีย"

ในใจผมก็คิดว่ามันจะขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงมือหมอแล้ว มันก็ไม่น่ามีอะไรน่ากังวลแล้วมั้ยนะ

ใน Live ของพี่เอ๋ นิ้วกลม ตอนวันจันทร์ที่ผ่านมา พูดถึงหนังสือเรื่อง Eyes Wild Open ซึ่งตอนนี้เหมือนเป็นการ Tribute ให้อาจารย์ตุล คมกฤช อุ่ยเต็กเค่ง ที่พึ่งเสียชีวิตไปในวันเสาร์ที่แล้ว ตอนนี้พี่เอ๋พูดเรื่องการเติบโตทางจิตวิญญาณ ว่าเราบอกว่าแม้เราจะอ่านและฟังมากแค่ไหน วิเคราะห์และตกผลึกมากแค่ไหน ก็ไม่เกิดการเติบโตทางปัญญาเท่ากับเราประสบกับเรื่องนั้นด้วยตัวเอง

พี่เอ๋ ยกตัวอย่างเรื่องตัวเอง ที่สูญเสียอาจารย์ตุลที่เป็นเพื่อนรักไป

"มันเหมือนความจริง ทุบผมเข้าอย่างจัง และบอกว่า นี่ไง สิ่งที่เคยอ่าน เคยเรียนรู้มา นี่แหละชีวิต เติบโตซะ"

พี่เอ๋เล่าถีงเนื้อหาในหนังสือว่า ให้รับผิดชอบกับชีวิตอย่างถึงที่สุด ไม่ว่าชีวิตจะส่งบทเรียนอะไรมา เราต้องเชื่อว่าชีวิตจะคอยสอนเรื่องดีๆ ให้กับเราเสมอ แม้ว่าบางทีบทเรียนนั้นเราจะแทบไม่เชื่อ ว่ามันเป็นความจริง

"เราจะรู้ว่าเราพิงใครมาก เราโน้มตัวหาใครมากได้ทันที เมื่อเค้าจากไป"

ระหว่างที่บอนพูดฝากฝังผม ในใจผมก็คิดถึงเรื่องนี้

และน้ำตาก็ปริ่มออกมาเล็กน้อย

หรือมันมีโอกาสวะ เราควรเตรียมใจแค่ไหน? นี่กูยังไม่ได้บอกลาอะไรมึงเลยนะ

โอกาสมันน้อยมาก ไม่เป็นไรหรอก

หลังจากรอหมอจนถึง 3 ทุ่ม หมอก็มาดูอาการแล้วบอกว่าผ่าพรุ่งนี้ ตอน 8.30 น. คิดว่าผ่าไม่ถึงชั่วโมงก็น่าจะออก 90% ไม่น่ามีปัญหาอะไร 10% คืออาจจะมีอาการแทรกซ้อนเล็กน้อย คิดว่าไม่เป็นปัญหาใหญ่

"10% เลยเหรอ?"

หวังว่าจะไม่เป็นอะไร

ช่วงเวลาแบบนี้แหละ คือช่วงเวลาที่เราวอนขอเทพเจ้า ทั้งที่ปกติเราไม่ได้เชื่อในเรื่องเทพเจ้าอะไรขนาดนั้น มันทำให้เราเข้าใจถึงความจำเป็นในการไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ เคารพสิ่งที่เหนือกว่าตนเอง เพราะเราพึ่งตระหนักเข้า ว่าชีวิตเราควบคุมอะไรไม่ได้เลย มันเกินขอบเขตที่เราจะทำอะไรได้ บางทีพื้นที่แบบนี้แหละที่เราจะวอนขอต่อเทพเจ้า

วันอาทิตย์ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2025

บอนเข้าผ่าตัดตอนเช้า ในช่วงสายๆ ผมไปเยี่ยมบอนและครอบครัวอีกครั้ง

บอนหัวโล้นเลย เพราะหมอต้องโกนหัวเพื่อเจาะกะโหลกเพื่อดึงเลือดออก

บอนพูดได้ปกติ กล้ามเนื้อขยับได้ปกติ ดูไม่มีปัญหาอะไร ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี

การผ่าตัดราบรื่น ไม่ได้เป็นอะไรอย่างที่กังวล

ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิที่กรุณา